Odc. 17: Kolaboracja

Mam nadzieję, że zdającym egzaminy poszły świetnie, a ci, przed którymi matura – powodzenia!

GlitterAngel: Jak pozyskuję czytelników? Nie mam na to recepty :) Po prostu zaczęłam pisać i każde opowiadanie prowadziłam do końca. W dodatku Rogogon (klik!) w trakcie Piaskowego Gołębia założyła jego fanpage :)

Udanej majówki, Skarby!

17. Kolaboracja

Szli ramię w ramię poprzez ciemną noc. Ulice świeciły pustkami, światła w oknach zgasły. Adam spojrzał w kierunku Tommy’ego.

- Dlaczego nie przeszedłeś pod tunelem sam?

Ratliff wcisnął ręce w kieszenie czarnych spodni – Pewnie masz wiele pytań. Przyjdzie czas, gdy na wszystkie poznasz odpowiedź.

- Co z Almą? Żyje?

Tommy wzruszył ramionami – Przecież nie jestem za nią odpowiedzialny.

- Pieprzysz. Na pewno wiesz, co ją spotkało. Nawet jeśli nie ty, to Brian.

Blondyn pokręcił głową – Więc pytaj jego. Nie mieszam się do spraw tego człowieka.

Adam parsknął śmiechem – Jesteś mu podległy. Nie spodziewałem się, że ktoś może brać nad tobą górę.

- Minie wiele czasu, nim poznasz wszystkie zasady – Rzekł Tommy, przekręcając klucz w drzwiach.

- Mam do ciebie pytanie – Zaczął Lambert, opierając się o framugę – Musisz odpowiedzieć zgodnie z prawdą. Zabiłeś człowieka?

Blondyn spojrzał w błękit dużych oczu. Zaskakiwał go spokój, który zawsze wyczekiwał w czarnych źrenicach.

- Nie. Wielokrotnie powtarzałem, że nie jestem…

- … psychopatą. Wiem. Czyli nie zrobiłeś tego?

Tommy wzruszył ramionami – Nie.

Wszedł do domu, rozglądając się dookoła. Brunet podążył za nim. Zajrzeli do salonu.

- Mam prośbę, Tommy – Rzekł Adam, kładąc dłonie na ramionach chłopaka – Masz odtwarzacz muzyki?

Ratliff uśmiechnął się – Znajdę coś. Jutro będę potrzebował twojej pomocy.

Patrzyli sobie w oczy, wzajemnie czując drażniące ich dreszcze. Moment wyczekiwania zaczynał ich przerastać.

- Dobranoc – Rzekł cicho Tommy, bojąc się przerwać panującej między nimi ciszy.

- Dobranoc… - Odparł Adam, zbliżając się do łagodnie rozchylonych ust. Gdy złączył się z nimi, poczuł silny impuls, przeszywający jego ciało od klatki piersiowej aż do podbrzusza. Zachłanne dłonie zsunęły się z ramion na biodra.

- Nie pozwolę ci zasnąć tej nocy – Wyszeptał Adam, chwytając rękę chłopaka.

Blondyn odsłonił rząd białych zębów – Cóż, nie mogę się doczekać…

- Nikt nie będzie nam przeszkadzał… - Wyszeptał, spoglądając w kierunku zapalonego światła w toalecie. Uśmiechnął się chytrze.

Tommy odwrócił się – Mimo wszystko bezpieczniej będzie w samochodzie.

***

Oddechy pożerały głuchą ciszę. Dźwięk klamry od paska, ciche błaganie o przyspieszenie.

Adam czuł drżenie swoich rąk, gdy trzymał Tommy’ego nad swoimi biodrami. Mocnym ruchem pozbawił go spodni i bielizny, ściągając je do połowy ud. Czuł szczupłe palce, wbijające paznokcie w jego ramiona. Uwolnił swoją męskość spod napiętego materiału i zsunął się z fotela. Powolnym, lecz zdecydowanym ruchem wdarł się w szczupłe ciało, które zaczęło konwulsyjnie drżeć.

Ocierali o siebie rozgrzanymi ciałami, wzajemnie chłonąc ulotną chwilę. Nieprzerwanie wpatrywali się w swoje oczy, pragnąc przejąć dominację choćby spojrzeniem. Adam przygryzł dolną wargę, przyciskając chłopaka jeszcze mocniej do swoich bioder. Spotkał się z przeciągłym jękiem i cichym postękiwaniem do swojego ucha. Jasne kosmyki włosów oblepiły mokrą od potu twarz, a spierzchnięte usta wydawały nieprzyzwoicie kuszące odgłosy.

Brunet, nie mogąc się pohamować, przycisnął wargi do zaczerwienionej szyi, czując pod językiem silnie pulsującą tętnicę. Ich zbliżenie nigdy nie było tak intensywne. Oddali się sobie w pełni, walcząc zaciekle o osiągnięcie najwyższego ze szczytów.

- Adam, dochodzę…

Czarnowłosy zmrużył powieki, łapiąc męskość chłopaka w swoją dłoń. Czuł, że lepki, przezroczysty płyn pomaga mu w szalenie przyjemnej pieszczocie.

- Och…

Połączyli się w namiętnym pocałunku, tak agresywnym, że zaczęli kąsać swoje usta. Metaliczny posmak krwi dodawał pikanterii wchodzącej na wyżyny ekstazie.

- Mocniej, kochanie… - Wycedził przez zaciśnięte zęby Tommy. W tym momencie wstrzymał oddech, a silna dłoń zacisnęła się na jego wargach. Adam widział jedynie zarys klatki piersiowej, która unosiła się i opadała tak gwałtownie, że niestłumiony orgazm zbudziłby wszystkich ze snu. Poczuł jak gorący płyn konwulsyjnie zalewa jego podbrzusze, a silne skurcze ciała chłopaka prowadziły Adama na sam szczyt. Mięśnie zaciskały się na jego członku na tyle mocno, że ciało przeszyła seria silnych dreszczy. Poddał się sile swojego orgazmu, wykonując kilka ostatnich, coraz słabszych ruchów. Głowa Tommy’ego opadła na ramię bruneta, a ręce objęły go za kark. W powietrzu nadal unosił się niebezpiecznie erotyczny zapach, ciała zroszone były świeżym potem, zamglone spojrzenia trafiały na siebie ślepo co kilka chwil. Bicie serc nie spowalniało.

***

Adam obudził się w swoim łóżku. Otworzył oczy, wpatrując się w sufit. Od razu poczuł czyjąś obecność. Nie musiał podnosić głowy.

- Nadal wspominam…

- Nie na to czas – Odparł Tommy, siadając przy krawędzi łóżka – To dla ciebie – Rzekł, kładąc na kołdrze przestarzały odtwarzacz muzyki – A teraz trudne zadanie przed tobą. Pojedziesz z Brianem na wymianę broni. Swoją zachowaj, nawet nie mów, że ją masz. Dostaniesz drugą. Musisz dać mi czas, więc zajmij Briana w dowolny sposób, bo sama sprawa zajmie wam góra pół godziny.

Adam wziął ciężki oddech – Straciłem ochotę na śniadanie.

- To dobrze, bo ktoś dosypał do jedzenia nieprzyjemnych leków – Rzekł z uśmiechem Tommy.

Adam przekręcił głowę w bok – Skąd wiesz?

Ratliff wzruszył ramionami – Brian miał ciężką noc. Ledwo żyje. Sprytny jesteś, bo sam się nie domyślił, że ubyło kilka tabletek.

Adam pokiwał głową – Dlaczego z nim nie pojedziesz?

- Muszę załatwić ważną sprawę. Powodzenia – Rzekł Ratliff, opuszczając pokój. Zostawił za sobą zapach perfum tych samych, co zawsze.

***

Adam zajął miejsce pasażera. Zacisnął wargi, próbując nie wydusić z siebie choćby najmniejszego westchnienia. Liczył, że podróż upłynie szybko.

Nie odzywali się do siebie ani słowem. Wpatrywali się w puste drogi wiodące aż do miejsca „wymiany”. Adam sięgnął do kieszeni po niebieski odtwarzacz. Miał ślady po kleju, brakowało zaślepki. Włączył sprzęt. Trzydzieści pięć procent baterii. Wystarczy na jakiś czas…

Założył słuchawki na uszy, chłonąc pierwsze dźwięki przypadkowego utworu. Kojące dźwięki instrumentów wywołały poczucie spokoju i złudnego szczęścia.

Pragnę odkryć nieznane, rzucę życie swe na szalę lub na stos!

Uśmiechnął się łagodnie. Znał utwór z tego musicalu. Podczas jednej ze służbowych podróży do Nowego Jorku, miał okazję odwiedzić  teatr na Broadwayu. Poczuł bolesne ukłucie w sercu na myśl o dawnym życiu.

Samochód zatrzymał się. Tuż przed nimi stała grupa dorosłych mężczyzn.

- Wysiadaj – Rzekł Brian. Były to jego pierwsze słowa skierowane tego dnia do Adama.

  - Zgodnie z umową – Rzekł najwyższy z obcej grupy, kładąc na czarnej masce dwa pistolety. Sisley przekazał jedną ze swojej kabury oraz drugą zza paska.

- Kto to? – Spytał jeden z „nich”. Lambert poczuł nieprzyjemny skurcz w żołądku i przez moment miał wrażenie, że niewiele dzieli go od drugiego ze światów.

- Nowy. Własność Tommy’ego. Gliniarz z San Diego.

Nieznajomy z aprobatą pokręcił głową – Odezwę się do Ratliffa w tej sprawie – Dodał, mierząc bruneta wzrokiem. Wraz ze swoją grupą oddalili się w stronę stojącego dalej vana. Brian w tym czasie zbliżył się do Lamberta.

- Nawet nie myśl o tym, by do nich dołączyć. Wsiadaj, wracamy.

Adam posłusznie wykonał polecenie. Nim Sisley zdołał położyć rękę na dźwigni hamulca ręcznego, Lambert położył dłoń na jego kroczu. Poczuł na sobie gniewny, pełen niepewności wzrok.

- Powinniśmy załagodzić ten konflikt – Rzekł, zaciskając palce w okolicach rozporka. Brian sięgnął po pistolet i odbezpieczył broń.

- Jeden błędny ruch, a Tommy będzie czyścił tapicerkę.

- Nie musisz się o to martwić – Rzekł brunet, sięgając ręką pod materiał spodni chłopaka. Zaczął masować jego twardniejącą męskość.

- Nawet nie próbuj mnie całować.

Adam uśmiechnął się – Wolałbym zdechnąć niż to zrobić.

Czuł odrazę, lecz ryba połknęła haczyk. Obawiał się, że będzie o wiele trudniej. Spowolnił ruchy ręki, dbając o czas. Tommy, nie wiem do czego potrzebujesz pustego domu, ale będziesz musiał mi słono za to zapłacić.

***

Złamał hasło. Momentalnie zajął się przeglądaniem zwartości dysków i historii przeglądarki. Minęło ponad czterdzieści minut. Czasu było coraz mniej.

- Działaj… - Szepnął pod nosem, gdy komputer ładował pliki. Jednocześnie przeglądał miniatury filmów oraz posty na forach udostępnione przez  Briana.

Elektrostymulacja przy użyciu wysokiego napięcia.

Zaczął czytać o wykonywaniu przeróżnych sadystycznych praktyk o podłożu seksualnym. Zimny pot oblał jego ciało na myśl o wpisywanych przez Sisley’a hasłach. Postanowił wejść jeszcze na pocztę. Przeglądał tytuły przypadkowych wysłanych wiadomości. Trafił na jedną zatytułowaną „klatka”.

Mam chłopaka w piwnicy. Nie wiem od czego zacząć. Trzymać go w kajdankach czy w klatce? Przer*nąłem go na wszystkie strony, ale wciąż mi mało . Jak zaspokoić nienasycony głód?

Wylogował się i zamknął system. Wziął głęboki oddech i szybkim krokiem udał się do piwnicy. Nie myślał nad tym, co robi. Przekręcił klucz wetknięty do drzwi, wszedł do środka i zapalił światło. Pomieszczenie było psute.

- Co tu się do cholery dzieje… - Wymamrotał pod nosem. Wrócił do pokoju i usiadł na kanapie. Zaczął zastanawiać się, w jaki sposób Adam przedłużył spotkanie. Co tak właściwie mogło się wydarzyć.

Poczuł zazdrość. Po raz pierwszy od momentu poznania Lamberta, zapragnął mieć go przy sobie.